ลักษณะของผู้เรียน
ผู้เรียนเป็นบุคคลที่มีเอกลักษณ์เฉพาะ
ผู้เรียนแต่ละคนจะมีความรู้เฉพาะตัวบุคคลซึ่งขึ้นอยู่กับประสบการณ์ความรู้เดิมและสังคม ความรู้ต่างๆ จะถูกสร้างขึ้นด้วยตัวของนักเรียนเอง โดยใช้ข้อมูลที่ได้รับมาใหม่กับข้อมูลเก่าหรือความรู้ที่มีอยู่แล้วจากแหล่งต่างๆ มาเป็นเกณฑ์ช่วยในการตัดสินใจ
สำคัญของ ประสบการณ์ความรู้เดิมและวัฒนธรรมของผู้เรียน
ความรู้และความเชื่อของแต่ละคนจะต่างกันขึ้นอยู่กับสิ่งแวดล้อม ขนบธรรมเนียมประเพณี และสิ่งที่นักเรียนได้พบเห็น ซึ่งจะถูกใช้เป็นพื้นฐานในการตัดสินใจ และใช้เป็นข้อมูลในการสร้างแนวคิดใหม่ นอกจากนี้ยังเน้นความสำคัญในลักษณะการปฏิสัมพันธ์ทางสังคมของผู้เรียนกับสมาชิกในสังคมนั้นด้วย เด็กพัฒนาความสามารถในการคิดโดยมีปฏิสัมพันธ์กับเด็กอื่น ๆ ผู้ใหญ่และสิ่งแวดล้อม สังคมและวัฒนธรรมจึงเป็นสิ่งสำคัญต่อผู้เรียนตลอดกระบวนการเรียนรู้ที่ทำให้ได้มาซึ่งความรู้และประสบการณ์
ความรับผิดชอบในการเรียนรู้
ความรับผิดชอบในการเรียนรู้จะขึ้นอยู่กับตัวผู้เรียนเอง ซึ่งเป็นความรับผิดชอบที่เขาต้องมีต่อผู้สอนและสถานที่ที่ลงมือปฏิบัติ จึงเน้นความสำคัญของผู้เรียนให้มีส่วนร่วมในกระบวนการเรียนรู้ ผู้เรียนสามารถสร้างความเข้าใจของตนเองได้ซึ่งจะเป็นสิ่งสะท้อนให้เห็นถึงสิ่งที่เขาได้ เรียนรู้และจะพยายามหาวิธีและลำดับเหตุการณ์เพื่อให้ได้ข้อมูลที่สมบูรณ์
แรงจูงใจในการเรียนรู้
สิ่งสำคัญที่จะสนับสนุนการเรียนได้เป็นอย่างดีจะขึ้นอยู่กับความเชื่อมั่นในศักยภาพของตัวเองซึ่งเชื่อว่าจะสามารถแก้ปัญหาใหม่ที่พบได้จากสัมผัสแรกของการเรียนรู้นำมาเชื่อมโยงกับปัญหาในอดีตและมีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าการรับรู้ภายนอกและแรงจูงใจ ความเข้าใจจะแตกต่างจากความเชื่อโดยสิ้นเชิง และความเชื่อจะมีผลโดยตรงต่อการสร้างแนวคิดหรือการเรียน
บทบาทของผู้สอน
ครูเป็นผู้อำนวยความสะดวก แนะนำ โดยเน้นผู้เรียนมีความสำคัญที่สุด ผู้เรียนจะต้องเข้าไปมีส่วนร่วมและมีปฏิสัมพันธ์กับ ครูผู้สอน หรือสิ่งแวดล้อมที่จะไปกระตุ้นผู้เรียน นอกจากนี้การสร้างความสัมพันธ์ของสิ่งกระตุ้นต่างๆ จะทำให้ผู้เรียนสามารถสร้างเป็นความรู้ขึ้นในสมอง
ธรรมชาติของกระบวนการเรียนรู้
สภาพแวดล้อมการเรียนรู้ควรออกแบบเพื่อสนับสนุนให้ผู้เรียนเกิดความท้าทายทางความคิด สังคมจะช่วงส่งเสริมการเรียนรู้เพื่อเกิดการค้นพบหลักการแนวคิด การคาดเดา และหาข้อเท็จจริงได้ด้วยตนเอง การเรียนรู้เป็นกระบวนการที่ไม่เพียงจะเกิดขึ้นภายในจิตใจแต่จะช่วยพัฒนา พฤติกรรมของเราที่แสดงออกมาภายนอกและการเรียนรู้ที่มีความหมายเกิดขึ้นเมื่อบุคคลมีส่วนร่วมในกิจกรรมทางสังคม
ปฏิสัมพันธ์ระหว่างงานผู้สอนและผู้เรียน
ผู้สอนและผู้เรียนควรมีส่วนร่วมอย่างเท่าเทียมกัน วัฒนธรรมและประสบการณ์ความรู้เดิมเป็นส่วนสำคัญระหว่างผู้เรียนและการทำงานตามที่ครูให้ ผู้สอนและผู้เรียนเปรียบเสมือนเพื่อนเพื่อทดสอบการอยู่ร่วมกันในสังคม งานหรือปัญหาจึงเชื่อมต่อระหว่างผู้สอนและผู้เรียน และควรตระหนักถึงมุมมองของกันและกันแล้วมองไปที่ความเชื่อของตัวเองและค่ามาตรฐาน
ร่วมมือระหว่างผู้เรียน
ผู้เรียนแต่ละคนจะมีความรู้เฉพาะตัวบุคคลแตกต่างกัน ในการทำงานร่วมกันระหว่างผู้เรียนอาจเกิดความขัดแย้ง แนวคิดที่มีผลสำคัญสำหรับความร่วมมือจากเพื่อนคือ กำหนดเป็นระยะห่างระหว่างระดับพัฒนาการ พิจารณาจากการแก้ปัญหาและระดับของการพัฒนาศักยภาพตามที่กำหนดโดยการแก้ปัญหาภายใต้คำแนะนำผู้ใหญ่หรือเพื่อน
ความสำคัญของสิ่งแวดล้อม
สิ่งแวดล้อมเป็นศูนย์กลางของการเรียนสภาพแวดล้อมที่ซับซ้อนและความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนจะกำหนดวิธีการและ แนวคิด การเรียนรู้ที่เกิดขึ้นภายใต้วัฒนธรรม สถานการณ์จริง ซึ่งเป็นการฝึกทางปัญญาที่มีประสิทธิภาพร นักเรียนได้ปฏิบัติจริงและมีปฏิสัมพันธ์ทางสังคมในลักษณะที่เห็นและประสบความสำเร็จอย่างเด่นชัดในการฝึกปฏิบัติ
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น